16 URTE
16 urte, erraza dirudi! Zenbat esperientzia bizi ditudan! Adin bat, non ez dakit nor naizen ezta non nagoen. Adin bat, non ez dakit zer egiten dudan munduan. Galduta egoten naiz denbora guztian, norabiderik gabe.
Goizero altxatu ohetik eta egun guztiak berdinak ikusten ditut. Komunera joan, ispiluan begiratu eta egunero noizbait desberdin ikusten dut. Nahiz eta orduak eta orduak ispiluaren aurrean eman, ezin dut nire burua ikusi. Eguna doazen heinean, dena ondo dagoela erakusten dut, gezurra izan arren. Isiltzen naiz, beti.
Urteak doazen heinean, frustrazioa beldur gehiago dakarkit. Hodei beltz bezalakoa da nire burua. Frustrazioa, frustrazioa, frustrazioa… beti nire buruan. Ispilura joan, begiratu, eta dena lauso ikusten dut, etorkizun bat gabe.
Gauea etortzen denean, ohean etzan eta dena ahazten dut. Nire gorputzari funtzionatzea ahazten zaio, urtero bizitzen ditudan momentu edergarriak ikusten ditut nire buruan, telebista bat izango bazen bezala.
Adinaren gauza bat dela pentsatzen dut, hau da, egun batean dena aldatuko dela uste dut. Horregatik bizitza bizi behar dut, 16 urte ditudala!
